Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Rys historyczny

Działalność Katedry i Kliniki Kardiologii datuje się od 1944 roku, kiedy to powołano Wydział Lekarski Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zaczęła wówczas funkcjonować Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych kierowana przez prof. Jana Henryka Lubienieckiego. W tym czasie Klinika działała w oparciu o oddziały Wojskowego Szpitala i Miejskiego Szpitala im. Jana Bożego w Lublinie. W roku 1947 Katedra i Klinika kierowana przez prof. Aleksandra Goldshmieda otrzymała własną bazę obejmującą 24 łóżka, którą następnie rozszerzono do 60 łóżek w roku 1950. W roku 1954 kierownictwo Katedry objął prof. Mieczysław Gamski. W latach 1957-1976 Katedra pozostawała pod kierownictwem prof. Mieczysława Kędry. W lipcu 1964 roku Klinika została przeniesiona do nowego budynku Państwowego Szpitala Klinicznego Nr 4 przy ulicy Jaczewskiego 8, gdzie fukcjonuje po dzień dzisiejszy. Dalsze, zasadnicze zmiany organizacyjne dokonały się w latach 1968-1971. Wówczas to otwarto Oddział Intensywnej Opieki Kardiologicznej, który początkowo liczył 17 łóżek przeznaczonych dla chorych ze stanami naglącymi w kardiologii. Oddział ten stał się również miejscem szkolenia w zakresie intensywnej opieki kardiologicznej. 1 stycznia 1971 roku przekształcono I Klinikę Chorób Wewnętrznych na KLINIKĘ KARDIOLOGII w ramach Instytutu Chorób Wewnętrznych. W roku 1967 implantowano we współpracy z Kliniką Torakochirurgii pierwszy stymulator z elektrodą komorową. W marcu 1971 roku zorganizowano przy Klinice Kardiologii Przychodnię Kardiologiczną. Pierwsze badanie echokardiograficzne wykonano w Klinice w roku 1976, a pierwsze badanie hemodynamiczne w roku 1974. Klinika Kardiologii prowadziła również intensywne, wielokierunkowe działania naukowo-badawcze i szkoleniowe. Po śmierci prof. Mieczysława Kędry stanowisko kierownika Kliniki objął prof. Marian Markiewicz. Profil działalności Kliniki poszerzono o pracownię psychologii, pracownię echokardiografii, polikardiografii oraz badań czynnościowych układu krążenia, zorganizowano poradnię kontroli rozruszników serca, a także pracownię hemodynamiki. Po likwidacji Instytutu Chorób Wewnętrznych Klinika została przekształcona w KATEDRĘ I KLINIKĘ KARDIOLOGII. Po przejściu na emeryturę prof. Mariana Markiewicza kierownictwo Katedry i Kliniki objęła prof. Teresa Widomska-Czekajska, która poszerzyła spektrum działalności Katedry i Kliniki Kardiologii. W tym okresie został również zmodernizowany Oddział Intensywnej Opieki Kardiologicznej. Od roku 2006 Katedrą i Kliniką kieruje prof. dr hab. n. med. Andrzej Wysokiński. Do praktyki klinicznej wprowadzono nowe przezskórne metody leczenia wad serca (TAVI, zamykanie ASD i PFO okluderami, angioplastyki wieńcowe w CTO), nadciśnienia tętniczego (denerwacja tętnic nerkowych) oraz zaburzeń rytmu serca (met. carto, krioablacja), poszerzono diagnostykę echokardiograficzną o obrazowanie 3D, a także rozwinięto metody przezskórnego usuwania uszkodzonych elektrod i układów stymulujących serce.

Profil jednostki i zakres działalności

Katedra i Klinika Kardiologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie jest wiodącym w skali kraju pełnoprofilowym ośrodkiem kardiologicznym. Każdego roku w Klinice oraz Oddziale Intensywnej Opieki Kardiologicznej hospitalizowanych jest łącznie ponad 7 600 chorych z regionów wschodniej Polski, głównie obszarów Lubelszczyzny.

Ośrodek zajmuje się przede wszystkim diagnostyką oraz leczeniem inwazyjnym choroby niedokrwiennej serca, w szczególności jako ośrodek referencyjny dla makroregionu lubelskiego, leczeniem ostrych zespołów wieńcowych, jak również zaawansowaną diagnostyką i leczeniem zaburzeń rytmu serca. Klinika obejmuje 80-łóżkowy oddział szpitalny oraz 23-łóżkowy Oddział Intensywnej Opieki Kardiologicznej oferujący intensywny nadzór pacjentom w stanach zagrożenia życia z przyczyn kardiologicznych.

Klinika dysponuje pełnymi możliwościami nowoczesnej diagnostyki nieinwazyjnej i inwazyjnej oraz terapii schorzeń układu sercowo-naczyniowego. Obejmują one m.in. zaawansowaną echokardiografię przezklatkową i przezprzełykową dwu- i trójwymiarową, ultrasonografię naczyń kończyn, badania wysiłkowe na bieżni ruchomej oraz monitorowanie elektrokardiograficzne i ciśnienia z zapisem 24- i 36-godzinnym, ultrasonografię wewnątrznaczyniową (IVUS), ocenę cząstkowej rezerwy wieńcowej. Metody lecznicze stosowane w Klinice obejmują techniki udrażniania tętnic (nerkowych, podobojczykowych, kończyn) z wykorzystaniem dostępu przezskórnego oraz różnego rodzaju wszczepów. Ponadto wykonywane są zabiegi likwidacji wad serca wrodzonych (m.in zamykanie przecieków), jak i leczenie wad zastawkowych (implantacja zastawek metodami przezskórnymi) i denerwacji tętnic nerkowych (leczenie opornego nadciśnienia tętniczego). Wszczepiane są rozruszniki serca, kardiowertery-defibrylatory, rejestratory arytmii. Wykonywane są zabiegi ablacji wielu rodzajów zaburzeń rytmu. Klinika jest również ośrodkiem wiodącym w kraju pod względem doświadczenia w małoinwazyjnym usuwaniu wszelkiego rodzaju urządzeń stymulujących/defirylujących oraz leczenia odelektrodowego zapalenia wsierdzia. Poradnie Kliniki zapewniają możliwość dalszej kontroli pacjentów po przeprowadzonych zabiegach diagnostycznych i leczniczych.

Aktualnie zespół lekarzy składa się z 25 specjalistów kardiologii i chorób wewnętrznych, 14 specjalistów chorób wewnętrznych, 51 lekarzy będących w trakcie specjalizacji z dziedziny kardiologii oraz rezydentów. 

KOMUNIKATY

Wyniki egzaminu poprawkowego dla studentów IV roku lekarskiego z dnia 9.02.2017

Wyniki egzaminu z chorób wewnętrznych dla studentów IV roku kierunku lekarskiego

Egzamin poprawkowy z chorób wewnętrznych

Egzamin poprawkowy testowy z chorób wewnętrznych odbędzie się w dniu 09.02.2017 r w sali „R” SPSK 4 o godzinie 9:00.

Prosimy o wcześniejsze przybycie – o godzinie 8:15 z dowodem tożsamości ze zdjęciem.

Zmiana punktacji w egzaminie z chorób wewnętrznych

W egzaminie z chorób wewnętrznych przeprowadzonym w dniu 02.02.2017 roku zmieniono minimum punktów wymaganych do zaliczenia egzaminu z 65 punktów na 64 punkty. W związku z powyższym egzamin testowy zdany jest przy osiągnięciu 64 punktów.

Ulega też zmianie punktacja końcowa egzaminu – po doliczeniu punktów z egzaminu praktycznego i jest następująca:

67 – 69 – ocena dostateczna

70 – 75 – ocena dość dobra

76 – 83 – ocena dobra

84 – 89 – ocena ponad dobra

90 i powyżej – ocena bardzo dobra